quruducu

1. sif. Bir şeyi qurutmaq üçün işlənən. Quruducu cihazlar. Bitkilər quruducu şkaflarda qurudulur. – . . Xüsusi quruducu sex yaradılmışdır ki, burada yüksək keyfiyyətli zəfəran telləri qurudulur. İ. Axundzadə. // İs. mənasında. Dərman bitki materiallarını 35-45° temperaturda müxtəlif quruducularda: sobalarda, çardaqlarda, dəmir örtüklü anbarlarda . . qurudurlar. Əliyev.

2. Bax qurudan.